étymologie et compléments
- de acomodar, avec le suffixe -atge
- TdF : acoumoudage
acomodatge
- singulier : acomodatge [akumuˈðad͡ʒe]
- pluriel: acomodatges [akumuˈðad͡ʒes]
- prononciations
- l., g. : [akumuˈðad͡ʒe]
- p. : [akumuˈdad͡ʒe]
- m. : [akumuˈdad͡ʒi]
substantif masculin
- accommodage, apprêt d'une viande
- arrangement → V. adobatge
- R1 : Mistral 1879, Palay 1980
- R2 : Ubaud 2011, Cantalausa 2002