cantariá
- singulier : cantariá [kantaˈrjɔ]
- pluriel: cantariás [kantaˈrjɔs]
- prononciations et variantes
- dauphinois : chantariá
- gascon : [kantaˈrjɔ]
- l. : [kantaˈrjɔ] (occidental), [kantaˈrjɛ] (oriental)
- m., rh. : [kãⁿtaˈrje]
- bas dauphinois : [kãⁿtaˈʁje]
substantif féminin
- chant incessant, chant ennuyeux → V. calamèla, fonfònia
- chasse chasse aux cailles avec appelants
- R1 : Mistral 1879
- R1 : Moutier 2007 [en ligne]
- R2 : Ubaud 2011