castigatge
- singulier : castigatge [kastiˈɣad͡ʒe]
- pluriel: castigatges [kastiˈɣad͡ʒes]
- prononciations
- l. : [kastiˈɣad͡ʒe]
- m. : [kastiˈgad͡ʒi]
substantif masculin
- action de châtier → V. castigament
- R1 : Mistral 1879
- R2 : Ubaud 2011, Cantalausa 2002
castigatge
substantif masculin