Wiki Dictionnaire général occitan-français
m (1 version)
m (clean up, remplacement: === {{S|étymologie}} === → ==étymologie== (2), ==== {{S|variantes}} ==== → ==variantes==, {{pron| → {{pr|, |oc}} → }} (3), ==== {{S|variantes dialectales}} ==== → ==variantes dialectales==, === {{S|verbe}} === ...)
Ligne 2 : Ligne 2 :
 
{{ébauche|pro}}
 
{{ébauche|pro}}
   
=== {{S|étymologie}} ===
+
==étymologie==
 
: Du {{étyl|la|pro|cantare}}. Le nom commun est un infinitif substantivé.
 
: Du {{étyl|la|pro|cantare}}. Le nom commun est un infinitif substantivé.
   
Ligne 15 : Ligne 15 :
 
#*''Quan lo rius de la fontana<br />S'esclarzis, si cum far sol,<br />E par la flors aiglentina,<br />El rossinholetz el ram<br />Volf e refranh ez aplana<br />Son dous '''chantar''' et afina,<br />Dreitz es qu'ieu lo mieu refranba.'' {{source|{{W|Jaufré Rudel}}, ''[[s:Quan lo rius de la fontana|Quan lo rius de la fontana]]''}}
 
#*''Quan lo rius de la fontana<br />S'esclarzis, si cum far sol,<br />E par la flors aiglentina,<br />El rossinholetz el ram<br />Volf e refranh ez aplana<br />Son dous '''chantar''' et afina,<br />Dreitz es qu'ieu lo mieu refranba.'' {{source|{{W|Jaufré Rudel}}, ''[[s:Quan lo rius de la fontana|Quan lo rius de la fontana]]''}}
   
==== {{S|variantes}} ====
+
==variantes==
 
*{{lien|cantar|pro}}
 
*{{lien|cantar|pro}}
   
== {{langue|oc}} ==
+
== {{langue}} ==
=== {{S|étymologie}} ===
+
==étymologie==
 
: Du {{étyl|la|oc|cantare}}.
 
: Du {{étyl|la|oc|cantare}}.
   
=== {{S|verbe|oc}} ===
+
== {{S|verbe}} ==
'''chantar''' {{pron||oc}}
+
'''chantar''' {{pr|}}
#{{oc limousin}} [[chanter|Chanter]].
+
#{{limousin}} [[Chanter]].
   
==== {{S|variantes dialectales}} ====
+
==variantes dialectales==
 
* [[cantar]]
 
* [[cantar]]
   

Version du 8 juin 2014 à 12:00

ling.

étymologie

Du latin cantare. Le nom commun est un infinitif substantivé.

substantif

chantar

  1. Chanter.
    • Amics Bernartz de Ventadorn,
      com vos podetz de chant sofrir,
      can aissi auzetz esbaudir
      lo rossinholet noih e jorn?
      Auyatz lo joi que demena!
      Tota noih chanta sotz la flor,
      melhs s’enten que vos en amor.
      Modèle:W, Amics Bernartz de Ventadorn

substantif

chantar [m.]

  1. Chant, poème.
    • Quan lo rius de la fontana
      S'esclarzis, si cum far sol,
      E par la flors aiglentina,
      El rossinholetz el ram
      Volf e refranh ez aplana
      Son dous chantar et afina,
      Dreitz es qu'ieu lo mieu refranba.
      Modèle:W, Quan lo rius de la fontana

variantes

  • Modèle:Lien

ling.

étymologie

Du latin cantare.

substantif

chantar

  1. [lim.] Chanter.

variantes dialectales

en:chantar es:chantar fj:chantar ko:chantar mg:chantar nl:chantar oc:chantar pl:chantar pt:chantar ru:chantar scn:chantar zh:chantar