étymologie et compléments
rostit
- masculin singulier : rostit [rrusˈtit]
- féminin singulier : rostida [rrusˈtiðo̞]
- masculin pluriel: rostits [rrusˈtit͡s]
- féminin pluriel : rostidas [rrusˈtiðo̞s]
- prononciations
- l., g. : [rrusˈtit]
- m., rh., d. : [ʁusˈti]
- Charpey : [ʁuˈti]
adjectif
- rôti, grillé, flambé
- [d.] perdu
citations, exemples, locutions
- castanha rostida
- marron grillé
- me vaquí rostit
- me voilà frit
- Li nòças fuguèron tant bèlas que vuech jorns a-de-rèng li pòrcs correguèron toti roustits per li carrièras, emé lou cotèu plantat dins l'esquina, e n'en copava quau voliá. — Anselme Mathieu (19e, rh.)
substantif masculin
- gastr. rôti, rôt → V. raust, ròst
- [béar.] pièce de veau où se trouve le rognon
- outil. marteau de maçon → V. talhant
- jeu bâtonnet, jeu d'enfants → V. sautarèl
citations, exemples, locutions
- un tròç de rostit
- un morceau de rôti
- de rostit
- de champ, en bas Limousin
- pausar una pèira de rostit
- poser une pierre de champ
- Rostit, brutlant, fresc malagà. — Joseph Castil Blaze (19e, rh.)
- Fau jamai s'endormir sus lo rostit. — proverbe
- A las onors ne cap de l'an
No cal jamai manjar rostit. — Pierre Ducèdre (16e, tls.)
- R1 : Mistral 1879, Lespy 1887, Palay 1980, Moutier 2007 [en ligne]
- R2 : DGLO [en ligne], Cantalausa 2002, Fettuciari, Martin et Pietri 2003, Grosclaude, Nariòo et Guilhejoan 2007, Rei-Bèthvéder 2004, Faure 2009, Omelhier 2007
(?)