étymologie et compléments
- (étymologie manquante)
tranuga
- singulier : tranuga [traˈnyɣo̞]
- pluriel: tranugas [traˈnyɣo̞s]
- prononciations et variantes
- l. : [traˈnyɣo̞]
- rgt. : [tro̞ˈnyo̞]
- lim. : tranuja
substantif féminin
- chiendent → V. agram
- R2 : Cantalausa 2002, Alibert 1997
- R3 : ALLOc, cartes 122, 123